Transfer Zhangjiajie-Yangshuo, dag 18
31 oktober 2014 - Yangshuo, China
Als we kijken naar de duur van de treinrit dan zou je zeggen dat we met 2,5 uur rijden in de bullet train een snelle transfer meemaken vandaag. Maar tel daar 5 uur rijden met de auto naar het treinstation en een uur rijden naar het hotel bij op en het beloofd een lange dag te worden. 8 uur in de ochtend worden we opgehaald. Het was weer spannend welke ingrediënten en attributen we dit keer bij ons ontbijt zouden krijgen. met brood, een eitje en een bak zoete koffie achter de kiezen stapten we iets na 8 uur onze taxi in.
Na de reis van bijna 5 uur arriveerden we in Changsa bij wederom een mega groot station dat voor Nederlandse begrippen meer weg had van een vliegveld. Als lunch brachten we een bezoekje aan de Mcdonalds. We lieten ons de KFC-like kipburger lekker smaken en daarna trachtte Arjuna om een app van zeeslagje met Robbert te delen zodat we dat via bluetooth met elkaar konden spelen. Je moet wat als je even moet wachten..
Na het startschot liepen we richting de trein. Ons treinstel was nummer 1 en daarmee wist Robbert precies te melden welk treinstel dat was. Hij heeft gelukkig opgelet deze vakantie. De trein zat weer heerlijk met ruim voldoende beenruimte. Extra fun dit keer omdat we in de rij van drie stoelen zaten en naast ons een chinese dame van 22 jaar plaatsnam. Altijd leuk om wat te socializen!
Het bleek dat zij volop bezig was om Engels te leren voor een examen dat er aan zit te komen. Aan de teksten te zien die ze moest lezen leek het alsof ze al een volleerd engelssprekend wonder was. Aan haar mondelinge communicatieve vaardigheden was dit echter in de verste verten niet te merken. Apart. Gelukkig hoef je niet met elkaar te praten als je een potje zeeslag en spelletje pesten met elkaar speelt. Noemenswaardig is dat ze met zeeslag won van Robbert en verloor van Arjuna. Pesten won zij. Beginnersgeluk. Nog een paar perfect uitgevoerde goocheltruukjes door Arjuna bracht haar helemaal in verwarring. Net voor aankomst bij treinstation Guilin maakte Arjuna nog wat later bleek de grootste fout van de vakantie (buiten met Robbert op reis gaan), door contactgegevens uit te wisselen met de chinese dame.
Na een uurtje rijden stapten we het binnenplaatsje op van een gezellig guesthouse net buiten Yangshuo gerund door Nederlandse eigenaars. Geweldig dat dit stel hun droom heeft nagejaagd door dit op te starten. Bij het binnenkomen hoorden we van alle kanten Nederlandse stemmen en even waanden we ons terug in Nederland. Hadden we ergens een afslag gemist? Het lijkt erop dat de eigenaars via hun netwerk ook veel Nederlandse gasten trekken. Hoewel je er niet voor op vakantie gaat was het toch wel lekker om eens naar iemand anders te luisteren dan naar elkaar. En dan ook nog in een taal die je je enigszins meester hebt gemaakt.
We hebben wat gebabbeld met twee stellen waarvan 1 in Shanghai woont. Als we de verhalen mogen geloven is dat zeker de moeite waard om naartoe te gaan. Tenminste, als je van een beetje dynamiek houdt. Je waant je niet in China maar in een megagrote en levendige metropool. Gaat op het lijstje voor een volgende China reis. Ook spraken we een man in de bediening die ons respect heeft verdiend. Hij ziet zijn gezin in Shanghai maar 1 keer per jaar gedurende 1 maand. Verder is hij aan het werk om de kost te verdienen. Het bruggetje met bovenstaand stelletje uit Shanghai is snel gemaakt. Maar helaas konden zij hem ook niet helpen. Aardige man maar wel zo vaag als een koekje.
Het welkom was op z'n zachtst gezegd een verademing te noemen. Een chinese dame die nog nooit van het woord 'stop eens met glimlachen' gehoord leek te hebben gaf ons een rondleiding door de guesthouse. Met prima Engels liet ze ons de kamer, het terras, het restaurant, de romantische loungeruimte in maanlicht, het zwembad en de huurfietsenstalling zien. Bovendien vertelde ze ons het verhaal achter de naam 'The giggling tree'. Erg grappig verhaal.
Maar de grootste verademing was het eten. Dit is Chinees zoals boedha het bedoeld heeft. De orange duck was overgoten met een heerlijk zoet smakende saus. De chicken met peanuts was ook verrukkelijk. De ingrediënten die hier gebruikt worden zijn puur en vers. Hier wordt met hart en ziel gekookt. En het mooiste is dat we dit eten wellicht ook zelf gaan leren koken. In Yangshuo bevindt zich namelijk een kookschool waar verschillende recepten van de menukaart worden bereid.
Morgen op het programma: fiets huren en de countryside verkennen!
Na de reis van bijna 5 uur arriveerden we in Changsa bij wederom een mega groot station dat voor Nederlandse begrippen meer weg had van een vliegveld. Als lunch brachten we een bezoekje aan de Mcdonalds. We lieten ons de KFC-like kipburger lekker smaken en daarna trachtte Arjuna om een app van zeeslagje met Robbert te delen zodat we dat via bluetooth met elkaar konden spelen. Je moet wat als je even moet wachten..
Na het startschot liepen we richting de trein. Ons treinstel was nummer 1 en daarmee wist Robbert precies te melden welk treinstel dat was. Hij heeft gelukkig opgelet deze vakantie. De trein zat weer heerlijk met ruim voldoende beenruimte. Extra fun dit keer omdat we in de rij van drie stoelen zaten en naast ons een chinese dame van 22 jaar plaatsnam. Altijd leuk om wat te socializen!
Het bleek dat zij volop bezig was om Engels te leren voor een examen dat er aan zit te komen. Aan de teksten te zien die ze moest lezen leek het alsof ze al een volleerd engelssprekend wonder was. Aan haar mondelinge communicatieve vaardigheden was dit echter in de verste verten niet te merken. Apart. Gelukkig hoef je niet met elkaar te praten als je een potje zeeslag en spelletje pesten met elkaar speelt. Noemenswaardig is dat ze met zeeslag won van Robbert en verloor van Arjuna. Pesten won zij. Beginnersgeluk. Nog een paar perfect uitgevoerde goocheltruukjes door Arjuna bracht haar helemaal in verwarring. Net voor aankomst bij treinstation Guilin maakte Arjuna nog wat later bleek de grootste fout van de vakantie (buiten met Robbert op reis gaan), door contactgegevens uit te wisselen met de chinese dame.
Na een uurtje rijden stapten we het binnenplaatsje op van een gezellig guesthouse net buiten Yangshuo gerund door Nederlandse eigenaars. Geweldig dat dit stel hun droom heeft nagejaagd door dit op te starten. Bij het binnenkomen hoorden we van alle kanten Nederlandse stemmen en even waanden we ons terug in Nederland. Hadden we ergens een afslag gemist? Het lijkt erop dat de eigenaars via hun netwerk ook veel Nederlandse gasten trekken. Hoewel je er niet voor op vakantie gaat was het toch wel lekker om eens naar iemand anders te luisteren dan naar elkaar. En dan ook nog in een taal die je je enigszins meester hebt gemaakt.
We hebben wat gebabbeld met twee stellen waarvan 1 in Shanghai woont. Als we de verhalen mogen geloven is dat zeker de moeite waard om naartoe te gaan. Tenminste, als je van een beetje dynamiek houdt. Je waant je niet in China maar in een megagrote en levendige metropool. Gaat op het lijstje voor een volgende China reis. Ook spraken we een man in de bediening die ons respect heeft verdiend. Hij ziet zijn gezin in Shanghai maar 1 keer per jaar gedurende 1 maand. Verder is hij aan het werk om de kost te verdienen. Het bruggetje met bovenstaand stelletje uit Shanghai is snel gemaakt. Maar helaas konden zij hem ook niet helpen. Aardige man maar wel zo vaag als een koekje.
Het welkom was op z'n zachtst gezegd een verademing te noemen. Een chinese dame die nog nooit van het woord 'stop eens met glimlachen' gehoord leek te hebben gaf ons een rondleiding door de guesthouse. Met prima Engels liet ze ons de kamer, het terras, het restaurant, de romantische loungeruimte in maanlicht, het zwembad en de huurfietsenstalling zien. Bovendien vertelde ze ons het verhaal achter de naam 'The giggling tree'. Erg grappig verhaal.
Maar de grootste verademing was het eten. Dit is Chinees zoals boedha het bedoeld heeft. De orange duck was overgoten met een heerlijk zoet smakende saus. De chicken met peanuts was ook verrukkelijk. De ingrediënten die hier gebruikt worden zijn puur en vers. Hier wordt met hart en ziel gekookt. En het mooiste is dat we dit eten wellicht ook zelf gaan leren koken. In Yangshuo bevindt zich namelijk een kookschool waar verschillende recepten van de menukaart worden bereid.
Morgen op het programma: fiets huren en de countryside verkennen!
veel plezier de laatste dagen.