Hong Kong, dag 24

Het einde komt nu echt in zicht. Dit is de op 1 na laatste dag! Tijd om onze shortlist te maken van hetgeen we nog willen zien en doen.

De dag begint in ieder geval met ons volledig volstoppen tijdens het doorlopende ontbijt buffet. Fascinerend welke keuzes er allemaal zijn. Van zelfgemaakte wafels tot Indisch eten. Het Indische eten was overigens heel lekker. Iets wat Robbert weigerde te ervaren. Jammer dat hij van alles in zijn mond stopt behalve de dingen die lekker zijn. Tot de nok toe gevuld met vreten begaven we ons op pad.

De Lonely Planet beveelt een camera shop aan. Eerlijke handel, kwaliteit en goede prijzen. Helaas verkochten ze geen Nikon camera's en leek het van buiten ook niet veel soeps. Om geen tijd te verliezen liepen we niet naar binnen maar trokken we door naar: Kung Fu Supply's! Gezien de uitdaging om het te vinden moet het wel de moeite waard zijn. Die verwachting werd waargemaakt. In het gezellig kleine winkeltje wat ook wel wat weg had van een magazijn, heeft Robbert een kromzwaard en handschoentjes waarmee z'n knuistjes niet zo'n pijn gaan doen tijdens het bokszak beuken gekocht. Arjuna kocht een rechtzwaard met een geweldig zwaartepunt en een etui om deze in te vervoeren. Daarnaast kon het zwaard van Robbert ook mooi in die etui vervoert worden. Wederom eeuwige dankbaarheid aan Arjuna. Omdat we (een gedeelte van) onze Kung Fu vrienden niet willen vergeten, namen we ook voor hen een kleinigheidje mee. We namen gelijk dankbaar van de gelegenheid gebruik om contactgegevens op te vragen van Kung Fu Supply’s. Wie weet wordt hij de preferred supplier van onze op te zetten Kung Fu artikelen webshop. Omdat we toch in de buurt waren, checkten we gelijk even waar de Wing Chun school precies gestationeerd is zodat we niet het risico lopen dat we 's avonds lang moeten zoeken waardoor we te laat zouden aankomen.

Omdat de prioriteitenlijst van Robbert en Arjuna enigszins uiteenliep, kozen we ervoor om in de middag onze eigen weg te gaan. Dat hadden we eerder moeten doen!:-) Robbert ging naar het Kowloon Walled City Park, dat enigszins tegenviel. Leuk om wat van de geschiedenis te lezen maar Robbert had er wat meer van verwacht. Lees hier een leuk geschreven artikel van Flabber waarin de periode tot 1993 wordt aangeduid als een "bizar sociaal experiment van anarchisme in de praktijk". 

Arjuna vond het nodig om zijn mail te checken zodat hij niet helemaal onvoorbereid op het werk verschijnt aanstaande maandag. Een bezoekje aan de Mcdonalds waar je maar liefst 20 minuten gratis Wifi krijgt was genoeg om weer op de hoogte te zijn. De helft kon overigens niet ingeladen worden omdat het wachtwoord gewijzigd moest worden en dat kan alleen vanaf het werk zelf. Vervolgens nog wat rondgeslenterd, staren naar etalages met dure merken als Prada En Gucci waar wij ons geld niet aan uit zouden geven. Tenslotte een gezellig pak blikken echte Chinese thee gekocht voor het thuisfront om te bewijzen dat we er echt zijn geweest. Tot grote frustratie van met name Arjuna was het niet meer mogelijk om een paar uurtjes zon op het strand te pakken. Het ingrediënt strand was wel aanwezig. Maar zon niet.

Omdat we, zoals gezegd, niet te laat wilden komen voor onze Wing Chun les gingen we bij een restaurant behorend bij het hotel eten. Er waren verschillende mogelijkheden maar we kozen voor de Italiaan. Het schijnt dat de pizza's in Hong Kong erg lekker zijn. We lieten ons de pasta heerlijk smaken maar de tijd is gevlogen tijdens het babbelen over onze hoogte- en dieptepunten van de vakantie. We moesten ook nog eens de meest inefficiënte route met de metro afleggen om bij de school te komen. Uiteindelijk dus toch een kwartier te laat kwamen we aan bij de Wing Chun school.

"Wat zijn jullie laat?!" kermde het door de intercom. Na het aanbieden van onze welgemeende excuses werd de deur geopend. De dame die aan de telefoon lekker arrogant en zelfverzekerd overkwam blijkt in levende lijve een stukje milder. We betalen onze contributie a 200 HKD per persoon en maken kennis met de Si Fu afkomstig uit Spanje. Deze man van in de 20 is al actief sinds zijn negende jaar. We kregen een (te) lange inleiding van de historie en ontwikkeling van Wing Chun en iedereen die daar een rol in heeft gespeeld. Onder andere een master die gezien zijn verlepte voorkomen niet helemaal ongeschonden het Opium tijdperk heeft doorstaan.

De les zelf had wat minder eye openers dan de Tai Chi les. Dat zal mede komen door de beperkte tijd die we hadden. Wing Chun kenmerkt zich door korte directe afweren en aanvallen waarbij je zeer efficiënt gebruik maakt van de fysieke ruimte en je energie. Wat wederom terugkwam was het volledig ontspannen van je lichaam van waaruit je aanvalt of afweert. Een afweer of aanval wordt uitgevoerd alsof je met een zweep slaat. Maximalisatie van snelheid gegarandeerd! Dit bleek wel na een potje "Sticky hands'' met de Si Fu. Die kerel is veel te snel. Ook dit was weer een mooie ervaring en een verrijking van onze martial arts bagage.      

Op welke manier kun je nou beter je vakantie afsluiten dan door lekker de kroeg in te gaan? En in een stad als Hong Kong moet dat geen probleem zijn. Na een afstand van zo'n 200 meter links en rechts van het hotel gelopen te hebben kwamen we tot de conclusie dat we hier geen gezelligheid gingen vinden. Terug naar het hotel dan maar en daar de bar opzoeken. Helaas ging deze net dicht. Laatste poging dan maar, vragen bij de receptie of er nog ergens wat te zuipen valt. En gelukkig, we konden terecht bij de bar die zich in het hotel bevond. En nog tot drie uur open ook. Onze avond kon niet meer stuk!

Te midden van een gezellige drukte deden we ons tegoed aan een lekker Heineken biertje. We zagen verschillende tafels een soort yahtzee spelletjes doen in combinatie met de nodige alcohol. Ziet er goed uit, gaan we ook doen. We verzonnen een paar spelletjes met eigen regels, zopen weer een flessie leeg en waren er vervolgens klaar mee. Op dat moment sprak een gezellige Chinees ons aan. In 5 minuten tijd wist hij ons te vertellen dat hij getrouwd is, twee kinderen heeft en hier is om een Chinese prostituee die in het hotel lag te wachten af te karren. Prima bezigheid op de donderdagavond. In het dagelijkse leven verkoopt hij een soort vogelkots. We zijn er niet achter gekomen wat het werkelijk voor praktisch nut heeft maar hopelijk verdient hij er een goed kommetje rijst mee. Zo’n drie kwartier nadat hij ons verliet om de eierstok van de hooker te sauzen meldde hij zich weer. We vroegen ons af wat hij allemaal nog meer gedaan had. De sessie zal niet langer dan 5 minuten geduurd hebben. Inclusief douchen. Het was verder berengezellig en we zijn uiteindelijk irritant lang gebleven; tot zo’n 4 uur. Kennelijk mogen vrienden van Anthony Wong tot een uur na sluitingstijd blijven hangen.

Enigszins zat maar voldaan sleepten we ons naar bed. Onderweg naar morgen: de dag dat we China gaan verlaten om ons westerse leventje weer op te pakken.