Pingyao, dag 7

Om maar even aan te geven hoe erg we hier aan het integreren zijn, willen we jullie vragen om na te gaan hoe vaak we het al wel niet over het weer hebben gehad. Juist! Nul keer! Maozijdank, wat goed van ons. Volgende keer nog de pindakaas en hagelslag thuis laten en dan zijn we echte wereldburgers.

Hoe dan ook, vandaag was een bewolkt en vrij fris dagje in Pingyao. In Beijing hebben we goed weer gehad en waren we gewend geraakt aan een zomerse outfit. Dat viel vandaag even tegen. Sowieso koelt het in de avonden wel goed af. Gelukkig zal vanaf morgen de zon weer schijnen in het pittoreske Pingyao en zijn we dan weer weg.

De dag begon dit maal wat later, omdat we besloten hadden er een wat rustiger dagje van te maken. Rond een uurtje of 10.00 uur stonden we op, waardoor we eindelijk wat uurtjes bijgeslapen hadden. Best fijn. Nadelig gevolg was dat het ontbijt dan al wel klaar was, dus we gingen maar even wat dingetjes halen om de hoek. Eenmaal terug bij het hotel werd onze schone was overhandigd en gemeld dat het restaurant nog open was. Dan bewaren we de sesamkoeken en schimmeldonuts wel tot morgen. Al met al zaten we rond 11.30 uur aan het ontbijt, terwijl ook de eerste personen binnendruppelde voor een vroege lunch.

We besluiten om even wat tijd in te ruimen voor wat kung fu foto's. Het hotel is er zelf namelijk een zeer geschikte plek voor. Geen reclames, vervelende toeristen, Jaap, etc.. Ook in dit geval worden onze kunsten bewonderd door enkele gasten en de medewerkers van het hotel. Aansluitend ook nog even het parkje van de eerste dag opgezocht en wat mooie foto's geschoten. Twee kinderen, die solliciteerden voor een verlate abortus, verkloten nog wat foto's door in beeld te komen. Uiteindelijk vervelen we ze weg en gaan we door.

Bij het fotograferen van wat trappen komt er een Chinees heel geinteresseerd meekijken. We hadden de hoop een oude sifu aan de haak geslagen te hebben, maar hij geeft al snel aan dat hij daar niet geschikt voor is. Wel apart dat wij ons daar ook niet door laten tegenhouden... We ronden de sessie af met wat jianzi en besluiten dan bij het hotel nog wat duo-foto's te maken met de zelfontspanner. Het hotel heeft er attributen genoeg voor en ook de kung fu foto's lukken aardig.

Terug in onze kamer, lezen we ons wat in over onze volgende bestemming; Huashan (de Hua-berg). Dat beloofd een TOPervaring te worden. Tevens besluit Arjuna om het reisschema eens door te lezen en hij komt tot de conclusie dat we morgen vrij lang in de trein zitten, maar dan wel overdag. Hij ziet zelfs dat we ook nog naar Hong Kong gaan, aan het einde van deze trip.

Na deze verhelderende momenten besluiten we nog wat eten te halen voor in de trein. We zoeken een supermarktje en halen daar, onder chagrijnig toezicht, wat exotische dingen en spermacrackers. Vast erg smakelijk. Gisteren zagen we ook nog een standje met noten en gedroode vruchten. Goed voer voor op de berg, dus die zoeken we ook nog even op. We halen daar walnoten en, na duidelijk te hebben gemaakt dat we walnoten niet één-voor-één willen ophalen en dus een tasje prefereren, brengen onze oogst eerst nog even terug naar onze kamer.

Aansluitend gaan we nog wat metertjes door Pingyao slenteren. We komen tot de conclusie dat het hier echt heel mooi is, maar dat 1 dag hier wel voldoende is. Het wordt steeds meer van hetzelfde en de gebieden waar de mensen hier gewoon wonen, is niet echt aantrekkelijk om doorheen te lopen. Overigens is men zich hier aan het voorbereiden op de winter; je ziet op meerdere plekken hopen steenkool en hout liggen of verplaatst worden. Dat laatste gebeurd met antieke, zeer lawaaiige driewielers. Daar vervoeren ze werkelijk alles mee en het liefst zo veel mogelijk in één keer. We komen nog nog twee gebouwen tegen waar we met ons kaartje in kunnen; de woning van de manager van de eerste bank en het gemeentehuis van vroegâh. Die eerste is zeker mooi, maar vooral meer van hetzelfde. Het valt op dat hij zijn woning ook met een structuur inricht die wel te rijmen is met de bank, die we gisteren bezocht hebben. Het County Government Building is leuker. Het is ruimer, groter en omvangrijker, dan de gebouwen die we tot nu toe bezocht hebben. Het is duidelijk dat er nog een wereld te winnen is om de attracties ook voor niet-chinezen aantrekkelijk te maken.

We slenteren terug naar het hotel en gebruiken onze brute kunsten voor het kraken van de walnoten. Eentje is wat weerbarstiger en schakelt bijna Arjuna uit, maar hij (de walnoot) verliest toch. Deze walnoten smaken overigens 10,3x beter dannin nederland. We besluiten vervolgens om nog een keer in het hotel te gaan eten. Wel zo makkelijk en het smaakt goed. Tijdens het eten de toekomst van de wereld besproken door het aanpassen van de genenpool en het uitfaseren van bepaalde groepen in de samenleving. Prima gespreksstof tijdens een maaltijd.

Na het afronden van een klein biertje (de flessen zijn hier 600ml.) werken we het blog nog even bij. We weten namelijk niet helemaal zeker hoe dat de komende dagen is. We kloppen nog even af dat we nog geen fysieke ongemakken hebben (behalve elkaar) en zetten ons alarm. Op naar Huashan en de natuur in. Sin an!!