Zhangjiajie, dag 15

Aansluitend op het instappen in de auto voor het vervoer naar het hotel wordt door 'Jeffrey' aangegeven welke dingen wij de komende dagen allemaal kunnen doen. Het park dat te bezoeken is, is namelijk erg groot. Zo groot dat er meerdere pendelbussen worden ingezet om mensen overal te krijgen.

Het eerste dat ons opvalt, is dat het absoluut kloteweer is. Het regent en echt warm is het ook niet. Op internet hadden we al eerder gelezen dat dit een risico was. Jeffrey meldt dat het morgen ook nog zo is, maar daarna het langzaamaan zal ophouden. Hmm. We maken er het beste maar van, want we kunnen er toch niks aan doen. Jeffrey geeft ook aan dat de toegangskaarten drie dagen geldig zijn, waardoor we direct ook het besluit nemen om deze dag ook gelijk naar binnen te gaan. Hij geeft aan wat we de komende middag nog kunnen bezoeken; een wandeling met de naam 'Golden Whip Stream'. Daarvoor hoef je niet ver te kunnen kijken om toch mooie dingen te zien.

Eerst nog naar het hotel, natuurlijk. Jeffrey maakt z'n aankomende fooi meer dan waar om onderweg een goed restaurant aan te wijzen, ons te helpen inchecken en een lunch te regelen. Eindelijk iemand die proactief met ons meedenkt. Wat een ervaring!

Nadat we omgekleed zijn naar onze, zo goed als mogelijke regenafwerende outfit, gaan we de lunch verorberen. Tijdens het wachten op het eten worden we getrakteerd op een theeceremonie door een Chinese chick met rare wenkbrouwen. Converseren ging niet, maar gezien haar hobby (iets met schietpistoluh) blijven we maar rustig. God, wat was die lunch lekker! Alles smaakte vers, was goed gekruid en smaakvol. Dat konden we wel gebruiken. In de trein eet je toch niet zo heel goed. Na het voedsel op naar buiten om de eerste beelden van het karstgebergte lopend te aanschouwen. Het hotel zit 15 minuten lopen van de ingang, wat wel prima is. Het hotel is overigens wat vreemd voor onze maatstaven. Er is één tafel binnen voor het ontbijt/lunch, waar vijf mensen aan passen. Toch apart voor een hotel met een kamertje of 70. Of het is hier altijd mooi weer en iedereen zit buiten. We hebben sowieso sterk het vermoeden dat we de enige gasten zijn.

Hoe dan ook; kaartjes kopen en de juiste bus vinden. Met een, door Jeffrey verschaft, kaartje proberen we duidelijk te maken waar we heen willen. Dat gaat bijna goed, maar we komen niet helemaal op het goede plekje aan. Nou ja, laten we maar gewoon gaan lopen en kijken welke mooie dingen we gaan zien. We zijn uit de bus gestapt bij de zogenaamde Bai Long Elevator. Een afzichtelijke lift langs een karstberg, waar we maar mee omhoog gaan om niet te veel te blijven dwalen. Vanaf beneden is het uitzicht richting de bergen overigens bijna mysterieus. De bergen worden omsloten door mist en dat geeft ècht een heel mooi beeld. Eenmaal boven is dat echter compleet verdwenen. We zitten dan namelijk IN de wolken, maar niet van de reis die we aan het maken zijn. Je krijgt helemaal niks mee van het uitzicht wat je hier kan krijgen. Daar komt bij dat we redelijk zeiknat aan het regenen zijn, dat maakt het er ook niet lekkerder op.

We vinden nog een andere bus en die brengt ons nog een stukje verder, waar de situatie eigenlijk hetzelfde is. We lopen wel rond, maar gelijktijdig zoeken we ook een weg naar beneden. Die er niet leek te zijn, dachten we. We rijden daarom maar terug naar de lift en nemen daar weer een duur ritje terug naar beneden. In het hotel bleek later dat er ook met de bus wel een andere route gekozen had kunnen worden, via een plek die we morgen willen bezoeken. Wellicht zullen we, als het over twee dagen wat opklaart, hier nog terugkomen.

Koud en nat gaan we daarom maar terug naar het hotel, met de taxi. Even een hete douche en dan ergens eten fiksen. Daarvoor moeten we weer naar buiten de reg...heeee...het is droog!! Toch komt het personeel van het hotel met wegwerpponcho's en eetbare (nog te pellen) zaadjes achter ons aanrennen. Erg attent en gewaardeerd. We vinden al schilletjes tuffend een straatje met uitgestorven restaurants. Toch maar ergens naar binnen en wat ondefinieerbaars besteld. Iets met gefrituurde eend en iets met varken. Het eendengerecht bestaat uit alle elementen van het beest. Rug, poten, borstkas, ribbetjes en mogelijk ook de nek en deel van de kop. Smaakte prima. Het varkensgerecht was ook exact dat...

We zetten het alarm voor morgen en hopen in elk geval op een drogere dag. We zagen ook mensen met plastic broeken lopen, dus die morgen maar even regelen om het wat langer uit te kunnen houden.

We houden hoop.